Дэлхийд хамгийн нэр хүндтэй бөгөөд хувцас, загварын чиг хандлагыг тодорхойлж байдаг "Vogue" сэтгүүл 2007 оны есдүгээр сарын дугаараа 840 хуудас гаргаж дээд амжилт тогтоосон билээ. Ямар ч сэтгүүлийг хичнээн ч олон хуудастайгаар хэвлэж болох ч 3 кг жинтэй энэ дугаар асар олон хүний хичээл, зүтгэл төдийгүй мэдрэмж, ур ухааны дүнд бий болсныг 2009 онд дэлгэцнээ гарсан "The September Issue" баримтат киногоор харуулжээ. Тэр дундаа 1988 оноос хойш уг сэтгүүлийг эрхлэн гаргах болсон "төмөр хатагтай" Анна Винтурыг баримтат киноноос "бодитойгоор" харах нь хэн бүхэнд чухал байв. Учир нь 2003 онд хэвлэгдсэн "The Devil wears Prada" ном, түүнээс сэдэвлэн бүтээсэн кино нь Винтурын төрхийг хэтэрхий уран сайхны хэлбэрээр харуулсан юм.
  Киног үзээд зөвхөн есдүгээр сарын дугаарын талаар биш ерөөсөө төрөлжсөн сэтгүүл (магадгүй хэвлэл, мэдээллийн ямар ч хэрэгсэл) гаргахад тухайн салбарын талаар маш их мэдлэгтэй, мэргэжилтэн байх ёстой нь харагдана. Жишээ нь, "Vogue" сэтгүүлийн байрыг нэг харахад редакци хэдий ч, нөгөө талаас яг л загварын агентлагаас ялгаагүй. Мөн хүн бүр нь загварын (fashion) мэдлэгтэй бөгөөд тэнд загвар зохион бүтээгчид, түүнийг амилуулагч моделууд, стилистүүд, уран сайхны буюу art director, уран бүтээлийн (creative) багийнхан, гэрэл зурагчид гээд олон хүн хагас жилийн турш хамтран ажиллаж уншигчдын гарт дугаараа хүргэдэг. Гэхдээ хамтын ажиллагаа үргэлжид сайн, сайхнаар өрнөдөггүй. Киноны гол цөм болсон хэнд ч дийлдэшгүй, хүчирхэг Винтурын эсрэг зогсч чаддаг ганц хүн нь Грейс юм. Тэрбээр "Бид 20 жил хамт ажиллаж байна. Тиймээс ойлголцоход хялбар байдаг. Би түүний зөрүүдийг, тэр миний зөрүүдийг мэднэ. Би хэзээ буулт хийхээ мэддэг, харин тэр үүнийг мэддэгүй юм" гэсэн. Үргэлжид Винтурын зөв байдгаас "төмөр хатагтайн" тэвчишгүй зангийн золиос нь Грейс байдаг юм шиг санагдана. Гэвч энэ зөрчил нь тэднийг улам хурцалж, илүү сайн бүтээл гарахад нөлөөлдөг бөгөөд эцэст нь дугаар хэвлэгэдэхэд тэд хамтдаа баяраа хуваалцах нь сайхан.

"Always keep your eyes open"

   Грейсийн хэлсэн энэ үг надад их таалагдсан. Тэр автомашины осолд орохоос өмнө гайхамшигтай модел байсан тухай кинонд харуулдаг. Тухайн үед түүний гэрэл зурагчин машинд явахдаа унтахгүй, нүдээ анихгүй байхыг үргэлж захидаг байж. Үргэлж нүдээ нээлттэй байлга, эргэн тойрон хаана ч, юу ч бай чиний харсан бүхэн чамайг хөглөх болно гэжээ. Хорвоод утга учиргүй юм гэж байдаггүй бөгөөд олж харж чадах л юм бол хамгийн эгэл, жижиг зүйлээс ч уран санааг бий болгож болно гэсэн бодлоо би энэ үгээр дахин баталгаажуулсан юм.

"Fashion is not about looking back. It's always about looking forward."

   Энэ үгийг хатагтай Винтур хэлдэг.  Хэдийгээр би хувцас, загварт төдийлөн ач холбогдол өгч, сонирхдоггүй ч загварыг шальдар булдир хөнгөмсөг ертөнц гэж тодорхойлдог зарим нэгнийг хүлээн зөвшөөрдөггүй. Энэ бол яруу найраг, уран зурагтай адил урлаг. Торгон мэдрэмж, ур ухаан шаардана түүнийг ойлгоход ч мөн тодорхой хэмжээний бэлтгэл хэрэгтэй. Тиймээс ч жинхэнэ урлаг өнгөрсөн, одоо цагт биш урагш, ирээдүйг харж биднийг түүчээлдэг жамтай. Тэр дээрх үгээр үүнийг л хэлсэн гэж бодон тэмдэглэсэн юм.

"Сонины уншигчид зөвхөн эрхлэгчийн шилний өнгөөр ертөнцийг хардаг."

  Харин энэ үгийг зүгээр л урьд нь хаа нэгтээгээс сонсч байсан юм. "Vogue"-ийг бүтээх явцыг хараад энэ үг толгойд орж ирсэн. Учир нь сэтгүүлд гарах, хэвлэгдэх бүхнийг эцэслэн шийддэг хүн нь мөнөөх хатагтай Винтур. "Bob" буюу богино үсний засалт, гадаа ч дотор ч хар шилээ зүүсээр байдаг энэ эмэгтэйн таалсан, мэдэрсэн бүхнийг сая, сая хүмүүс "Vogue"-оор дамжуулан талархан хүлээн авдаг. Энэ бодлоо би киноны постер буюу зурагт хуудсаас баталгаажуулчихлаа. Та хардаа, есдүгээр сарын дугаар. Дээр нь Анна Винтурын нүдний шил.