Ногоон Бурсад нэг өдөр
За ойрын хэд хоног блогоороо шагайлгүй нам гүм байлаа. Арал дээр яг ингээд л хэд хоног амьдралаас тасарсан юм шүү дээ. Өдөр нь эрэг дээр хэвтээд, орой нь жижиг арлынхаа ганц гудмаар зугаалаад л.
Авша арал үнэхээр зугаа цэнгэлийн газар байсан. Гудамжинд нь тоолж үл барам шөнийн клуб, зоогийн газрууд хаяа дэрлэнэ. Үүдээр нь явахад бас л чангаана. Хөгжилтэй нь, намайг биш ээжийг дуудаад ороё гээд л. Ээжийгээ таныг надаас залуу гэж хараад дуудаад байна гээд "хөөргөх" гэтэл "Үгүй ээ. Чамайг дуудахад би үгүй гэвэл тэгээд дуусаа. Харин би орчихвол чи орохоос өөр аргагүй шүү дээ" гэдэг байгаа. :-)
Орой буудалдаа орохдоо хоёулаа Турк шар айраг амсч үзлээ. Энд Efes-ийн Pilson-оос өөр шар айраг үгүй. Арга ч үгүй биз, дэлхийд шар айраг үйлдвэрлэлээрээ Efes 12 дугаарт, Европт тавдугаарт ордог бөгөөд Туркийн зах зээлийг "атгасан" үйлдвэр юм билээ. Нэрний хувьд эртний Грекийн нийслэл Ephesus хотыг Туркчууд Эфес гэдэг байж. Дэлгүүрээс шар айраг авахад бидэн шиг ил бариад явах хүн ховор. Учир нь мусульман шашинтнууд "уг номондоо" бол согтууруулах ундаа хэрэглэх хориотой. Гэхдээ энэ хүмүүс "Раки" гэх архиараа алдартай. Усан үзмийн хаягдлаас гаргаж авсан энэ архиа усаар шингэлж, сүүн цагаан өнгөтэй болгоод ууна. Тийм ч учраас үүнийг "Арслангийн сүү" гэдэг юм билээ. Сонирхолтой нь, туркээр арсланг аслан гэнэ. Ер нь турк хэлэнд цэцгийг чичэг гэхчлэн монголтой төстэй үг олон сонсогдсон.
Шинэ өдрийг үүрийн таван цагт угтлаа. Учир нь энэ өдөр зургаан цагаас Туркийн дөрөв дэхь том хот Бурсаг зорих байсан юм. Түм бужигнаж байдаг арал эзгүй бөгөөд намуухан ахуйд усан онгоцонд сууж одлоо. =D Эцсийн зогсоол маань Эрдек гэх арал боловч усан онгоц замаараа хоёр, гурван арлаар дайрч зорчигч аваад, буулгаад л автобус шиг явж байсан юм. Ингээд үдийн алдад Эрдек аралд ирээд, дахиад хот хоорондын автобусаар Бурса руу явлаа. Замдаа цонхоор харахад байгаль нь монголтой төстэй ч юм шиг санагдав.
![]() | |
Замдаа дайрсан арал :-) |
![]() |
![]() |
Хот хоорондын автобус |
![]() |
Эрдект буугаад Бурса орох замд |
Маргааш нь бас л өглөө эртлэн босоод Улудага ууланд гарахаар явлаа. Урьд нь ийм нэртэй олон төрлийн цэвэр ус харж байснаа бодвол энэ уул Туркт их алдартай бололтой. Харамсалтай алдартай энэ ууланд дүүжингээр гарах бөгөөд нэг удаад 10 гаруйхан хүн багтаах энэ дүүжинд суухын тулд 2 цаг гаруй дугаарласан юм.
![]() |
Байшин дотор дахиад дүүрэн хүн дугаарласан байлаа. |
Үүлтэй тэнгэрийн доор, үлэмж уулын оройд гарч ирмэгц дахиад бяцхан хот угтав уу гэлтэй. Зочид буудал, морь унах газар, дэлгүүр, хоолны газар гээд бас л бүх төрлийн үйлчилгээ байв. Хамгийн содон нь махаа сонгоод, гадаа шарж идэх байсан юм. Ингээд нэг таваг дүүрэн мах 50 лир / бараг 50 мянган төгрөг/-ээр аваад ширээндээ суулаа. Бүх хачир нь дагалдаад ирж байна. Махаа шарах зуур маш их даарлаа. 30 хэмийн халуунаас хэдэн хэмтэй уулын оройд гарч ирснээ ч мэдсэнгүй. Ядаж халуун цай уух гэтэл байхгүй хэрнээ, халуунд хайгаад олдоггүй цэв хүйтэн ундаа төрөл бүрээрээ байсанд хэлэх ч үггүй боллоо.
![]() |
Бурсагийн тоор Туркт хамгийн амттай нь |
Яараад гялс биччихсэн чинь, жоохон халтуурны болчиохоо юу даа :P
ReplyDeleteZa setgeleeree bol Turk ywaal irlee.Hehe. Unshihad amttai bnaa.
ReplyDeleteudahgui Bursa orno eniig unshad yamarhu gazar baidag talaar tosoololtei bolchloo shu tnx ;)
ReplyDeleteБаярлалаа, аян замд тань сайн сайхныг хүсье! :)
ReplyDelete