Ногоон Бурсаг үзээд Авша арал дээр эргээд ирлээ. Гэрээсээ яваад эргээд ирж байгаа хүн шиг сэтгэлд дотно сайхан мэдрэмж төрж байв. Энэ арал дээр тавхан хоносон боловч сонирхолтой, зугаатай олон дурсамжтай хоцорч, басхүү Турк иргэдийн эгэл, жирийн амьдралтай бага ч гэсэн танилцсан.
Ингээд сүүлчийн үдэш зугаалаад хөл ихтэй Стамбулд ирлээ. Усан онгоцоор далайг гэтэлж, ирээд "Лалэли" гэх өнөөх алдарт худалдааны гудамжинд байрлах зочид буудлаа зүглэв. Их хотын өргөн замд бөглөрөл үгүй боловч "Лалэли"-ийн нарийн гудамжинд яг л Улаанбаатр шиг бөглөрч, шуугина. Гэхдээ манайхан шиг хэрэлдэж, маргалдаад зогсоод байхгүй. Учраа олоод хөдөлцгөөнө. Харин дайны хажуугаар дажин гэж төмөр түрдэг тэрэгтэй нөхдүүд наймаачдын барааг ачин машинаас илүү хөдөлгөөн үүсгэнэ. Бөглөрч гацсан машиныг дайраад гарах нь холгүй. Чиний машин зурагдахаас миний төмөр тэрэг яах ч үгүй гэсэн янзтай. Мөн гудамжинд холхих наймаачид хүний олноор түрий барин хөдөлгөөнд оролцож байгаа машиныг өргөөд холдуулах нь ээ. "Лалэли"-ийн ажлын өдрийн оргил цагийн дүр зураг нэг иймэрхүү. Эдний дундаар чемоданаа чирсээр "Эмуш" буудалдаа ирж амарлаа.
Маргааш өглөө нь панз үсэргэхээр гарав. Дэлгүүр бүрийн үүдэнд нэг хүн зогсоод "пожалуйста" гэж чангаагаад алхуулахгүй. Хаалгаар ормогц худалдагчид нь энийг үз, тэрийг хар, суугаад үз, бариад, өмсөөд үз гээд л мөнгө салгах гэж элдвээр оролдоно. Бас болоогүй кофе, жимсний шүүсээр дайлаад ойр зуурын зүйлс ярьж хөгжилдөхөө ч мэднэ. Ялангуяа залуу охидыг "очень красывой" гэж хөөргөөд овоо юм зарчих санаатай. Худалдагч нь залуу бол өөрөө танилцъя, хөгшин бол хүүтэйгээ танилцуулна гээд л хөгжилтэй яриа их өрнөнө. "Лалэли"-д явахад Орост байгаагаас ялгаа үгүй. Оросын наймаачид их ирдэг тул хүн бүр Оросоор маш сайн ярина. Харин англиар ярих нь өдрийн од шиг юм билээ.
Барааны чанарын хувьд бол маш сайн санагдсан. Бөс барааны даавууг Туркт гаргаж авдаг гэж урьд нь сонсч байсан болоод тэр үү материал сайтай. Түүнчлэн дэлхийд алдартай брэндийн загварын хувцас гудамж, дэлгүүрт дүүрэн. Урд хөршийнхөөс арай үнэтэй бөгөөд хавьгүй илүү чанартай. Тиймээс Туркт дунд зэргийн орлоготой л бол муухай хувцаслах арга алга.
Манайхан Турк мөнгөн эдлэлийг сайн мэднэ. Энд мөнгөн эдлэл бараг л "хог дээр гарсан" гэхэд хилсдэхгүй. Хаа сайгүй алт, мөнгөний дэлгүүр. Том гэгч тасалгаанд хана дагасан шалнаас хана хүртэл өндөр шургуулга бий. Нүд бүрийг татахад өөр загвартай бөгөөд бүгдийг үзнэ гэвэл нэг өдөр хүрэлцэхгүй. Сав барьж явсаар гарахдаа жигнүүлээд тухайн өдрийн ханшаар нэг грамм алт, мөнгөний үнийг тооцож худалдаана. Гэхдээ миний аяллын үед дэлхийн зах зээлд үнэт металлын үнэ өссөн үе байсан юм.
Үдэш нь Стамбулын гудамж дэлгүүр болон хувирах нь сонирхолтой. Хаа, сайгүй хүмүүс дэвсгэр дээр цүнх, гутал, оймс гаргаж тавиад, гудамжаар орилон зарлаж, хуурамч брэндийн бараагаа борлуулна. Харин энэ үеэр "Жандарма" буюу цагдаа ах нар дөхөж ирвэл бүгд юмаа эвхээд тал тал тийшээ гүйлдэн одно. Хаа газар л ийм тохиолдол байх юм даа гэж бодлоо.
Энэ их өдрийн дараа Стамбулын "Таксим" гудамжаар алхаллаа. Москвагийн Арбат, Сөүлийн Мёндонтой адил энэ хотын нүүр царай болсон энэ гудамж бас л хөл ихтэй, бужигнана. Үнэтэй брэндийн дэлгүүр хаяа дэрлэн мөн л зуны хямдрал зарлаж бүгд үүдэндээ "Индирим" гэсэн бичиг хаджээ. Мөн Starbuck's, McDonald's, Friday's гээд дэлхийд алдартай хэл, ходоод баясгах газрууд байх нь таатай.



Таксимаас буцахдаа автобусаар явлаа. Буудал дээр билет таслах автомат шалгагч байх ч, хянагч ажилтан хажуунаас нь давхар шалгана. Харин Таксим явах автобусанд суусан хойноо 1,5 лир төлнө. Та санаж байгаа бол нэлээд хэдэн жилийн өмнө Туркт бүх зүйлийн үнэ саяар тоологддог байсан. Харин энэ байдлыг өөрчилж тухайн үеийн 1 сая лир одоо 1 лир болжээ. Гэхдээ задгай мөнгө хэлэхдээ хүмүүс саяар хэлнэ. Ялангуяа тэгж жуулчдаар нааддаг бололтой. Автобусны үнэ асуухад 2 сая 500 мянга гэв. Хаа очиж энэ тухай мэдэж байсан тул цочирдох бус инээгээд мөнгөө төлсөн юм.



Стамбулаар панз үсэргэсэн тухай гэвэл иймэрхүү. Ер нь эндээс худалдаа, наймаа хийхэд урамтай бөгөөд сайн чанарын бараа боломжийн үнээр авах нь сайхан.